Kurtuluşumuz

KURTULUŞUMUZ

Bir zamanlar yurdumu sarmıştı o sinekler

Yürekler keder dolu titriyordu ilikler

Tarihinden süzülüp gelen Mustafa kemal

Sancağı kaldırınca şaştı kaldı güdükler

İstanbul’dan yol alıp kollarını sıvadı

Sırtını kaya gibi milletine dayadı

Ya istiklal ya ölüm haykırırken yürekten

Bayrağı al rengine yeni baştan boyadı

Düşmanların sayısı yıldırmadı hiç onu

Türklerin esareti nasıl olurdu konu

Hasta adam diyerek yola çıkan devletler

Asla ummuyorlardı böyle feci bir sonu

İçerdeki hainler önüne durun derken

Gördüğünüz her yerde boynunu vurun derken

O ise hiç korkmadan dolaşıyordu yurdu

Bastığı her bir yere bin tuzak kurun derken

Kabul edemiyordu yurdunun işgalini

Kaldırmıyordu gönlü perişan ahvalini

(Cephelerden cepheye koşup da duruyorken)

Bir daha çiziyordu Türklerin eşkalini

Amasya, ve Erzurum, Sivas kongreleri

Yeniden topluyordu dağılan çerileri

Halkın uyanışından öyle çıldırıyordu

İçerden, dışarıdan, kin kusan birileri

Yirmi üç nisan günü ilk meclisi topladı

Milletin gayretini bir kez daha yokladı

Gördü ki kadın erkek genç ihtiyar ve yaşlı

Hepsi aynı hedefte sevincini sakladı

Ezelden biliyordu Türklerin hasletini

Ezdirmezdi düşmana ilini milletini

İşte o zaman dedi bir Türk cihana bedel

Bir kez daha görünce üstün meziyetini

İlleri birer birer çekip kurtarıyordu

Kuracağı devletin yolunu arıyordu

Düşmana kucak açan bazı miskin kişiler

Çılgın Türkler diyerek bir de (sırtarıyordu)

Dilden dile gezerken Mustafa Kemal adı

Artık görülüyordu kurtuluşun miladı

Bölük bölük düşmanlar denize dökülürken

Anladı bütün cihan Türk yine yıkılmadı

Atamız sayesinde kurtuldu güzel vatan

Dua kıldı toprakta kefensiz şehit yatan

Dağlar taşlar kutlarken Türklerin zaferini

(Yer yarılsa da girse düşmana çanak tutan)

Artık yurdumuzdaki zor günler bitiyordu

Milletçe verilen ders hepsine yetiyordu

Tüm dünya bir kez daha Türklerin kudretine

Tarihin sahnesinde şahitlik ediyordu

İşte bu zorluklarla kurdu cumhuriyeti

Kadın erkek demeden verdi tam hürriyeti

Muhtaç olduğun kudret kanında mevcut derken

İşaret ediyordu Türk’teki cesareti

tarihten biliyordu Türk esir yaşayamaz

Esaret zincirini boynunda taşıyamaz

Öyle bir ders verdi ki Türk’ü bilmeyenlere

Dünyanın sonuna dek hiç kimse unutamaz

Dost düşman hayran kaldı Ata'nın gayretine

Nutkunu siper kıldı kurduğu devletine

İnanmayan kalmadı askerlik dehasına

O Mevlâ’nın lütfuydu şanlı Türk milletine

Yılmaz ARSLAN  (15.03.2012)