31 Mayıs 2013 Cuma

İHSAN TOPÇU "Oğuz Tansel Şiir Ödülü" nü aldı.

ŞAİR İHSAN TOPÇU’NUN ONUR GÜNÜ

Şair İhsan Topçu,Zaman Kalbinden Kanıyor” adlı eseriyle “Oğuz Tansel Şiir Ödülü” aldı.
Şair İhsan Topçu bu yıl “Kalbinden Kanıyor Zaman” adlı eseriyle “Oğuz Tansel Şiir Ödülü”ne   lâyık görülmüş olup ödülü; 30.05.2013 günü Çankaya Belediyesi Çağdaş Sanatlar Merkezi’ nde yapılan bir törenle kendisine verildi.
Sunucu Mehmet Çevik gerek Oğuz Tansel’in ve gerekse 73 eser arasında birinci seçilen “Kalbinden Kanıyor Zaman” adlı eserin sahibi Şair İhsan Topçu’nun kısa biyografilerini de okudu.
Törende Sevda Cenap And Müzik Vakfı Kadınlar Korosu, şef Cihan Can yönetiminde yerli ve yabancı bazı değerli eserleri seslendirdi.
Tansel ve ödül hakkında Prof.Dr.Cevat Geray, Tansel’in öğrencileri Prof.Dr.İlhan Tomanbay, Sayıştay Onur Üyesi Hasan Baş ve Prof.Dr.Aysıt Tansel de birer konuşma yaptılar.
Ödül sahibi Şair Topçu ise konuşmasında, genelde ödüllerin artık hatır gönülle verildiğini, ayağa düştüğünü; ancak “Oğuz Tansel Şiir Ödülü” nde durumun böyle olmadığını, seçici kurulun titiz çalıştığını ve görevlilerin hiç birini yakından tanımadığını, bu nedenle de ödülü severek kabul ettiğini ifade etti. Konuşmasını okuduğu bir şiiriyle bitirdi.
Birçok şair, yazar, sanatçı ve basın mensubunu katıldığı tören oldukça dikkat çekti.

İHSAN TOPÇU KİMDİR ?

İhsan Topçu 30.08.1948 de Sürmene’ye bağlı Kuşluca köyünde doğdu. İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Türk Dili ve Edebiyatı Bölümü’nü bitirdi. Bazı liselerde ve Kocaeli Eğitim Enstitüsü’de edebiyat öğretmenliği yaptı. Kocaeli Üniversitesi’nde Türk Dili dersleri verirken, Türk Dili Bölüm Başkanlığı’na getirildi. 1995 de aynı üniversitede “Şiir Okulu” nu kurdu ve uzun zaman müdürlüğünü de sürdürdü. 17.01.2006 da emekli oldu.
Şiirleri 1964 den bu yana pek çok dergide yayınlanan Topçu, yurtiçinde ve yurtdışında çeşitli ödüller aldı.
Evli iki çocuk babası şair, Türkiye Yazarlar Sendikası ve Edebiyatçılar Derneği üyesidir.
Eserleri :
1.Üçüncü Mevki Duygular (1969),
2.Yarınsız Sayfaları YIRTIYORUM (1975),
3.Arayış Yol Arıyor (1990),
4.Gökyüzünü Yitiren Kuş (1994),
5.O Yitik Kıpırtı (1996),
6.Yaşam Avuçlarımızda Sonsuzveren Gül (2003)
  



      

28 Mayıs 2013 Salı

AYASOFYA'NIN ÇAN SESLERİ (YA DA İSTANBUL'UN 2.FETHİ)

AYASOFYA’NIN ÇANLARI
 (YA DA İSTANBUL’UN İKİNCİ FETHİ)

Boğaz’ın derin sularına  
Çevriliyken topları padişah saraylarına demirli düşman zırhlılarının
Onların dev bacalarından yükselen kapkara dumanlar
Kaplarken İstanbul’un ufkunu
Sarayının duvarlarına kadar küçülmüş İmparatorluğunun   
Görüyordu son sokaklarını
Penceresinden Osmanlı’nın son sultanı!..
Tıkadı kulaklarını ve daldı her zamanki uykusuna,
Şehrin Hıristiyan mahallelerinden dalga dalga gelen
Kilise çanlarının zafer çığlıklarına.

İşte o acı günlerde
Yükseldi bir umut sesi
Anafartaların O yenilmez askerinden
Görünce demir atmış çağın en büyük donanmasını Boğaz’da
“Geldikleri gibi giderler” dedi bütün dünyaya.
Oysa bu düşman tekneleri,
Ne bir gösteri ne bir dostluk ziyareti için
gelmemişlerdi buraya.
Koca gövdelerini, kalın zırhlarını
Boğaz’ın soğuk sularında yıkayan bu gemiler,
Uzak ülkelerinden bin yıllık saltanatı yıkmak için gelen
Zenginliklerinin gücü, güvencesi, gururu,
Bu ölüm makineleri,
Gittiler geldikleri gibi sonunda birer birer;
Arkalarında bir yığın gözyaşı,
Bir yığın acıyı bırakarak topraklarımıza…
Ama gittiler işte.
O’nun söylediği düşündüğü gibi…
Toplayıp Boğaz’ın sularına vuran karanlık gölgelerini
Toplayıp düşman görüntülerini Türk Yurdu’ndan
Marmara ufkunda kaybolup gittiler bir gün gözden;
Korkunç umutlarını gerçekleştiremeden,
Kışkırtıp Anadolu’ya saldıkları Yunan hayallerini
Yüzüstü bırakarak…
Gittiler geldikleri gibi.

Evet siz Büyük Fatih’in Büyük Soyu,
Bu yurdun gerçek çocukları bilin, unutmayın,
Bilin kimdir İstanbul şehrinin ikinci Fatihi;
O’dur size kişiliğinizi yeniden kazandıran,
O’dur ulusuna vatanı yeniden vatan yapan!
Sabah akşam ve her zaman
O’nu kötüleyen zehirli dil, kara vicdan!
O’na borçludur dinini, bugünkü yaşamını ve her şeyini!
Ancak O’nun zaferiyle İstanbul’un ve Anadolu’nun ufkunda,
Bir daha uyanmadı
Ve uyanmayacak Ayasofya’nın susmuş çan sesleri!..
*
Orhan ÜLKÜLÜ
(Kaynak: Anahtar Dergisi, Nisan 2000, sayı 136)