12 Temmuz 2012 Perşembe

Kurtuluşumuz

KURTULUŞUMUZ

Bir zamanlar yurdumu sarmıştı o sinekler
Yürekler keder dolu titriyordu ilikler
Tarihinden süzülüp gelen Mustafa kemal
Sancağı kaldırınca şaştı kaldı güdükler

İstanbul’dan yol alıp kollarını sıvadı
Sırtını kaya gibi milletine dayadı
Ya istiklal ya ölüm haykırırken yürekten
Bayrağı al rengine yeni baştan boyadı

Düşmanların sayısı yıldırmadı hiç onu
Türklerin esareti nasıl olurdu konu
Hasta adam diyerek yola çıkan devletler
Asla ummuyorlardı böyle feci bir sonu

İçerdeki hainler önüne durun derken
Gördüğünüz her yerde boynunu vurun derken
O ise hiç korkmadan dolaşıyordu yurdu
Bastığı her bir yere bin tuzak kurun derken

Kabul edemiyordu yurdunun işgalini
Kaldırmıyordu gönlü perişan ahvalini
(Cephelerden cepheye koşup da duruyorken)
Bir daha çiziyordu Türklerin eşkalini

Amasya, ve Erzurum, Sivas kongreleri
Yeniden topluyordu dağılan çerileri
Halkın uyanışından öyle çıldırıyordu
İçerden, dışarıdan, kin kusan birileri

Yirmi üç nisan günü ilk meclisi topladı
Milletin gayretini bir kez daha yokladı
Gördü ki kadın erkek genç ihtiyar ve yaşlı
Hepsi aynı hedefte sevincini sakladı

Ezelden biliyordu Türklerin hasletini
Ezdirmezdi düşmana ilini milletini
İşte o zaman dedi bir Türk cihana bedel
Bir kez daha görünce üstün meziyetini

İlleri birer birer çekip kurtarıyordu
Kuracağı devletin yolunu arıyordu
Düşmana kucak açan bazı miskin kişiler
Çılgın Türkler diyerek bir de (sırtarıyordu)

Dilden dile gezerken Mustafa Kemal adı
Artık görülüyordu kurtuluşun miladı
Bölük bölük düşmanlar denize dökülürken
Anladı bütün cihan Türk yine yıkılmadı

Atamız sayesinde kurtuldu güzel vatan
Dua kıldı toprakta kefensiz şehit yatan
Dağlar taşlar kutlarken Türklerin zaferini
(Yer yarılsa da girse düşmana çanak tutan)

Artık yurdumuzdaki zor günler bitiyordu
Milletçe verilen ders hepsine yetiyordu
Tüm dünya bir kez daha Türklerin kudretine
Tarihin sahnesinde şahitlik ediyordu

İşte bu zorluklarla kurdu cumhuriyeti
Kadın erkek demeden verdi tam hürriyeti
Muhtaç olduğun kudret kanında mevcut derken
İşaret ediyordu Türk’teki cesareti

tarihten biliyordu Türk esir yaşayamaz
Esaret zincirini boynunda taşıyamaz
Öyle bir ders verdi ki Türk’ü bilmeyenlere
Dünyanın sonuna dek hiç kimse unutamaz


Dost düşman hayran kaldı Ata'nın gayretine
Nutkunu siper kıldı kurduğu devletine
İnanmayan kalmadı askerlik dehasına
O Mevlâ’nın lütfuydu şanlı Türk milletine

Yılmaz ARSLAN  (15.03.2012)

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder